Dromen. Durven. Doen: Zeg het met bloemen

Ik weet niet of het jullie is opgevallen? Het weitje van Wimke van den Bosch achter het Bastion is de afgelopen maanden veranderd in een schitterende bloemenweide. Wimke zelf is helaas onlangs overleden, maar de weide bloeit volop. Vanaf de wallen, maar ook vanaf het pad er naast, heb je er schitterend zicht op. Iedere dag lijkt het te veranderen van kleur en samenstelling. Waar het begon met een voorzichtige roze en paars, kwam er al snel hier en daar wat blauw doorheen, gevolgd door wat geel en wit. En inmiddels is het een uitbundige mengeling van kleuren en geuren. En het is nog niet afgelopen! Talloze zonnebloemen in de knop staan op springen.

Aan het gezoem is te horen dat de bijen er ook blij mee zijn. Ik zeg “ook”, want ik hoor menig vestingbewoner vertellen hoe hij of zij er van geniet en er regelmatig, ja zelfs dagelijks, een blokje voor om loopt.
Bevoorrechten die naast de bloemenzee wonen gaan op een bankje in hun tuin zitten om het steeds veranderende uitzicht op de bloemen te bewonderen. En laatst stuurde een buurman wiens tuin aan het landje grenst, een foto van een kolibrievlinder die hij dit jaar voor het eerst in zijn tuin heeft gespot. Volgens hem dankzij de bloemenweide.

Deze bloementuin is ontsproten aan het brein van Jan van der Lee, sinds 3 jaar woonachtig in de vesting. Geheel volgens het thema van Heusden: Dromen. Doen (of zoals een lieve vriendin zo plastisch uitdrukte: “niet lullen, maar poetsen”) ondernam hij de nodige stappen om toestemming te krijgen van de eigenaren, de fondsen om het te kunnen financieren, en een professional om het in te zaaien. Iedereen was meteen enthousiast. Gesponsord door buren en vrienden van de vrijmibo (=vrijdag middag borrel) is dit pareltje tot stand gekomen.

En dat mag gevierd! In een mum van tijd werd een tent opgezet, statafels en majestueuze champagnekoelers geleend en op vrijdag om 17u verzamelden sponsoren, bewonderaars en Vrienden Van zich bij de ingang van de tuin. Onder het genot van een heerlijk fris glaasje prosecco werd er getoast op de bloemen, de samenwerking, en op oude en nieuwe vriendschappen. Het zomerse zonnetje, het uitzicht op de bloemenzee en de heerlijke zelfgemaakte en meegebrachte hapjes maakten van deze bijeenkomst een moment met een gouden randje.

Dromen. Durven. Doen. Heusden. Op. Haar. Best…. We kijken uit naar het volgende project!

Sprokkelaartje